Komt u alleen en wilt u apart zitten --> koop een 1-persoonsticket

Komt u samen en wilt u naast elkaar zitten --> koop één 2-persoonsticket

U kunt maximaal met twee personen naast elkaar zitten.

Nadat Ethan Coen aangaf zich voortaan te willen toeleggen op het schrijven voor toneel, nam zijn broer Joel voor het eerst in bijna veertig jaar alleen plaats in de regiestoel. Makkelijk maakte hij het zich bij zijn solodebuut niet. Met een nieuwe filmversie van Macbeth plaatst de oudste van de Coen-broers zich in een traditie waarin niet de minste collega's hem voorgingen, zoals Orson Welles (1946) en Roman Polanski (1971). Maar Coens versie van Shakespeares bloederige koningsdrama draagt, mede door de rigoureuze stijlkeuzes, een heel eigen signatuur.

The Tragedy of Macbeth werd geheel in de studio opgenomen, in zwart-wit, in decors die in hun strakke vormgeving bijna abstract aandoen: een mistig landschap zonder horizon, duistere, kale kasteelgangen. Het verhaal - Macbeth verovert door moord de troon van Schotland en laat ook zijn beste vriend én mogelijke rivaal ombrengen - werd door Coen ingedikt zonder het origineel geweld aan te doen. Zijn originele keuze voor de zestigplussers Denzel Washington als Macbeth en Frances McDormand als Lady Macbeth geeft het drama zelfs extra urgentie. Het is hun laatste kans op de macht.

Volgens Joel Coen is het verschil met de films die hij met zijn broer maakte overigens minder groot dan het lijkt. Uiterlijk heeft The Tragedy of Macbeth veel te danken aan de macabere expressionistische cinema van F.W. Murnau (Nosferatu) en Carl Dreyer (Vampyr), maar vat het verhaal kort samen en je houdt een archetypische film noir-plot over. Over twee geliefden die een moord beramen. Het genre waarmee de Coens, in Blood Simple (1984), ooit hun zegetocht begonnen.

Deze voorpremière is geprogrammeerd in het kader van Film By the Sea Door Het Jaar

Deze film bevat geen pauze.